عمده فروشی طناب سنگ نوردی با استحکام بالا 12 میلی متری با گواهینامه UIAA برای صخره نوردی

اگر به دنبال یک طناب پویا برای کوهنوردی هستید، سه انتخاب خواهید داشت: طناب های تک، نیمه و دوقلو.

طناب های تک
اینها برای صخره نوردی معمولی، کوهنوردی ورزشی، بالا رفتن از دیواره بزرگ و طناب زدن از بالا بهترین هستند.
اکثریت قریب به اتفاق کوهنوردان طناب های تک می خرند. نام "تک" نشان می دهد که طناب برای استفاده به تنهایی و نه با طناب دیگری مانند سایر انواع طناب طراحی شده است.
طناب‌های تک در قطرها و طول‌های متفاوتی وجود دارند که آنها را برای طیف گسترده‌ای از رشته‌های کوهنوردی مناسب می‌سازد، و به طور کلی راحت‌تر از سیستم‌های دو طناب استفاده می‌شوند.
برخی از طناب های تک نیز به عنوان طناب های نیمه و دوقلو رتبه بندی می شوند که به شما امکان می دهد از آنها با هر یک از سه تکنیک صعود استفاده کنید.
طناب های تک با دایره 1 در هر انتهای طناب مشخص شده اند.

نیمه طناب
اینها برای صخره نوردی معمولی در مسیرهای صخره ای سرگردان، کوهنوردی و یخ نوردی مناسب هستند.
هنگام کوهنوردی با نیم طناب، از دو طناب استفاده می کنید و آنها را به طور متناوب برای محافظت می بندید. این تکنیک در محدود کردن کشش طناب در مسیرهای سرگردان موثر است، اما نیاز به عادت کردن دارد.
نیم طناب ها در مقایسه با طناب های تک دارای چند مزایا و معایب هستند:

مزایا
تکنیک نیمه طناب کشش طناب را در مسیرهای سرگردان کاهش می دهد.
 گره زدن دو طناب به هم هنگام راپل زدن به شما این امکان را می دهد که با یک طناب دو برابر تا جایی که می توانید پیش بروید.
دو طناب به شما این آرامش را می دهد که اگر یکی در حین سقوط آسیب دید یا در اثر ریزش سنگ بریده شد، باز هم یک طناب خوب دارید.
معایب
نیم طناب ها در مقایسه با یک طناب تنها به مهارت و تلاش بیشتری برای مدیریت نیاز دارند زیرا در حال بالا رفتن و عقب افتادن هستید.
با دو طناب
وزن ترکیبی دو طناب سنگین تر از یک طناب است. (با این حال، می توانید با حمل یک طناب، بار را با شریک کوهنوردی خود تقسیم کنید.)
نیمه طناب ها فقط برای استفاده به عنوان یک جفت تطبیق طراحی و آزمایش شده اند. اندازه ها یا مارک ها را با هم مخلوط نکنید.
برخی از نیم طناب ها نیز به عنوان طناب های دوقلو رتبه بندی می شوند که به شما امکان می دهد از آنها با هر دو روش استفاده کنید. همچنین تعدادی طناب با درجه سه گانه وجود دارد که می توانند به عنوان طناب های نیمه، دوقلو و تکی برای حداکثر تطبیق پذیری استفاده شوند.
نیم طناب ها دارای یک علامت دایره ای ½ در هر انتها هستند.

طناب دوقلو
اینها برای صخره نوردی معمولی در مسیرهای صخره ای غیر سرگردان، کوهنوردی و یخ نوردی بهترین هستند.
مانند نیم طناب ها، طناب های دوقلو یک سیستم دو طناب هستند. با این حال، با طناب‌های دوقلو، شما همیشه هر دو رشته را از طریق هر قطعه محافظ می‌بندید، درست مانند یک طناب. این بدان معناست که کشش طناب بیشتر از نیم طناب خواهد بود و طناب های دوقلو را گزینه خوبی برای مسیرهای غیر سرگردان می کند. از طرفی، طناب‌های دوقلو کمی نازک‌تر از نیمی از طناب‌ها هستند که باعث می‌شود سیستم سبک‌تر و حجیم‌تر باشد.
طناب‌های دوقلو در بسیاری از مزایا و معایب نیمه طناب‌ها در مقایسه با طناب‌های تکی مشترک هستند:

مزایا
 گره زدن دو طناب به هم هنگام راپل زدن به شما این امکان را می دهد که با یک طناب دو برابر تا جایی که می توانید پیش بروید.
دو طناب به شما این آرامش را می دهد که اگر یکی در حین سقوط آسیب دید یا در اثر ریزش سنگ بریده شد، باز هم یک طناب خوب دارید.
معایب
طناب های دوقلو در مقایسه با یک طناب تنها به مهارت و تلاش بیشتری برای مدیریت نیاز دارند، زیرا شما با دو طناب بالا می روید و می ایستید.
وزن ترکیبی دو طناب سنگین تر از یک طناب است. (با این حال، می توانید با حمل یک طناب، بار را با شریک کوهنوردی خود تقسیم کنید.)
درست مانند نیم طناب ها، طناب های دوقلو فقط برای استفاده به عنوان یک جفت منطبق طراحی و آزمایش می شوند. اندازه ها یا مارک ها را با هم مخلوط نکنید. برخی از طناب های دوقلو نیز به عنوان نیم طناب رتبه بندی می شوند که به شما امکان می دهد از آنها با هر دو روش استفاده کنید. همچنین تعدادی طناب با درجه سه گانه وجود دارد که می توانند به عنوان طناب های دوقلو، نیمه و تک برای حداکثر تطبیق پذیری استفاده شوند. طناب های دوقلو دارای نماد بی نهایت دایره ای (∞) در هر انتها هستند.

طناب های استاتیک
اینها برای کار نجات، غارنوردی، بالا رفتن از خطوط ثابت با بالارونده ها و حمل بار مناسب هستند. طناب های ایستا در موقعیت هایی که نمی خواهید طناب کشیده شود، مانند زمانی که یک کوهنورد آسیب دیده را پایین می آورید، از طناب بالا می روید، یا باری را با طناب به بالا می برید، عالی هستند. هرگز از طناب استاتیک برای طناب زدن بالا یا سربی استفاده نکنید زیرا برای آن نوع بارها طراحی، آزمایش یا تایید نشده اند.

درمان خشک: هنگامی که طناب آب را جذب می کند، سنگین تر می شود و کمتر قادر به مقاومت در برابر نیروهای ایجاد شده در سقوط است (طناب در صورت خشک شدن تمام استحکام خود را به دست می آورد). وقتی هوا به اندازه کافی سرد است که آب جذب شده یخ بزند، طناب سفت و غیر قابل کنترل می شود. برای مبارزه با این، برخی از طناب ها شامل درمان خشک می شوند که جذب آب را کاهش می دهد.

طناب های خشک شده گران تر از طناب های غیر خشک هستند، بنابراین در نظر بگیرید که آیا به درمان خشک نیاز دارید یا خیر. اگر در درجه اول کوهنوردی ورزشی هستید، طناب غیر خشک احتمالاً کافی است زیرا اکثر کوهنوردان ورزشی طناب های خود را می کشند و هنگام بارندگی به خانه می روند. اگر یخ نوردی، کوهنوردی یا صخره نوردی چند زمینی دارید، در برخی مواقع با باران، برف یا یخ مواجه خواهید شد، پس طناب خشکی را انتخاب کنید.

طناب های خشک می توانند دارای هسته خشک، غلاف خشک یا هر دو باشند. طناب هایی با هر دو بهترین محافظت در برابر رطوبت را ارائه می دهند.

علامت میانی: اکثر طناب ها دارای یک علامت میانی، اغلب رنگ سیاه، هستند که به شما کمک می کند وسط طناب را شناسایی کنید. توانایی تشخیص وسط طناب هنگام راپلینگ ضروری است.

دو رنگ: برخی از طناب ها دو رنگ هستند، به این معنی که تغییری در الگوی بافت دارند که به وضوح دو نیمه طناب را از هم متمایز می کند و یک علامت میانی دائمی و قابل تشخیص ایجاد می کند. این یک روش موثرتر (اگر گرانتر) برای علامت گذاری وسط طناب نسبت به رنگ سیاه است زیرا رنگ ممکن است محو شود و به سختی دیده شود.

علائم هشدار پایان: برخی از طناب ها دارای نخ یا رنگ سیاه هستند که نشان می دهد شما به انتهای طناب می رسید. این زمانی که در حال راپل زدن یا پایین آوردن یک کوهنورد هستید مفید است.