Czarna lina statyczna do wspinaczki skałkowej o średnicy 10 mm z karabińczykami na każdym końcu

Czarna lina statyczna do wspinaczki skałkowej o średnicy 10 mm z karabińczykami na każdym końcu

*Typ liny: wybór pomiędzy linami pojedynczymi, półcięgnowymi, bliźniaczymi i statycznymi zależy od rodzaju wspinaczki, którą uprawiasz.
*Średnica i długość: Średnica i długość liny wpływają na wagę i trwałość liny oraz w dużej mierze decydują o jej najlepszym wykorzystaniu.
*Cechy liny: Cechy takie jak suche zabiegi i środkowe ślady wpływają na sposób korzystania z liny.
*Oceny bezpieczeństwa: spojrzenie na te oceny i zastanowienie się, jakiego rodzaju wspinaczkę będziesz wykonywać, może pomóc Ci w wyborze liny.
*Pamiętaj: bezpieczeństwo podczas wspinaczki jest Twoją odpowiedzialnością. Jeśli dopiero zaczynasz wspinaczkę, instrukcje ekspertów są absolutnie niezbędne.

Istnieją dwa główne typy lin: dynamiczne i statyczne. Liny dynamiczne są zaprojektowane tak, aby rozciągać się, aby absorbować uderzenie spadającego wspinacza. Liny statyczne rozciągają się bardzo mało, co czyni je bardzo skutecznymi w sytuacjach takich jak opuszczanie kontuzjowanego wspinacza, wchodzenie po linie lub ciągnięcie ładunku. Nigdy nie używaj lin statycznych do wspinaczki górnej lub prowadzącej, ponieważ nie są one zaprojektowane, testowane ani certyfikowane dla tego typu obciążeń.

Jeśli szukasz liny dynamicznej do wspinaczki, masz trzy możliwości do wyboru: liny pojedyncze, połówkowe i bliźniacze.

Pojedyncze liny
Najlepiej nadają się do wspinaczki tradycyjnej, wspinaczki sportowej, wspinaczki po dużych ścianach i wspinaczki szczytowej.
Zdecydowana większość wspinaczy kupuje liny pojedyncze. Nazwa „pojedyncza” wskazuje, że lina jest przeznaczona do stosowania samodzielnie, a nie z inną liną, jak ma to miejsce w przypadku innych typów lin.
Liny pojedyncze są dostępne w wielu różnych średnicach i długościach, dzięki czemu nadają się do szerokiego zakresu dyscyplin wspinaczkowych i są ogólnie łatwiejsze w obsłudze niż systemy dwulinowe.
Niektóre liny pojedyncze są również klasyfikowane jako liny połówkowe i bliźniacze, co pozwala na użycie ich w dowolnej z trzech technik wspinaczki.
Liny pojedyncze są oznaczone cyfrą 1 w kółku na każdym końcu liny.

Pół liny
Najlepiej nadają się do wspinaczki tradycyjnej na wędrujących wielowyciągowych trasach skalnych, wspinaczki górskiej i wspinaczki lodowej.
Podczas wspinaczki z połówkami wykorzystujemy dwie liny i przypinamy je naprzemiennie w celu zabezpieczenia. Technika ta skutecznie ogranicza opór liny na szlakach wędrownych, ale wymaga przyzwyczajenia się.
Liny półpełne mają kilka zalet i wad w porównaniu z linami pojedynczymi:

Zalety
Technika półliny zmniejsza opór liny na trasach wędrownych.
Powiązanie obu lin podczas zjazdu pozwala na dotarcie na jednej linie dwa razy dalej.
Dwie liny dają Ci pewność, że jeśli jedna zostanie uszkodzona podczas upadku lub przecięta przez skały, nadal będziesz mieć jedną dobrą linę.
Wady
Liny połówkowe wymagają większych umiejętności i wysiłku w obsłudze w porównaniu z liną pojedynczą, ze względu na fakt, że wspinasz się i asekurujesz za pomocą dwóch lin.
Łączny ciężar dwóch lin jest większy niż pojedynczej liny. (Możesz jednak podzielić obciążenie ze swoim partnerem wspinaczkowym, każdy niosąc po jednej linie.)
Liny połówkowe są projektowane i testowane wyłącznie do użytku jako pasująca para; nie mieszaj rozmiarów ani marek.
Niektóre liny połówkowe są również klasyfikowane jako liny bliźniacze, co pozwala na użycie ich w dowolnej technice. Istnieją również liny potrójne, które można stosować jako liny połówkowe, bliźniacze i pojedyncze, co zapewnia maksymalną wszechstronność.
Połówki liny mają na każdym końcu zakreślony symbol ½.

Liny bliźniacze
Najlepiej nadają się do wspinaczki tradycyjnej na niewędrujących wielowyciągowych trasach skalnych, alpinizmu i wspinaczki lodowej.
Podobnie jak liny połówkowe, liny bliźniacze są systemem dwulinowym. Jednakże w przypadku lin bliźniaczych ZAWSZE przepinasz obie splotki przez każdy element ochronny, tak jak w przypadku liny pojedynczej. Oznacza to, że opór liny będzie większy niż w przypadku lin połówkowych, co sprawia, że ​​liny bliźniacze są dobrym rozwiązaniem na trasach niewędrujących. Zaletą jest to, że liny bliźniacze są zwykle nieco cieńsze niż liny połówkowe, dzięki czemu system jest lżejszy i mniej nieporęczny.
Liny bliźniacze mają wiele wspólnych zalet i wad, które mają liny połówkowe w porównaniu z linami pojedynczymi:

Zalety
Powiązanie obu lin podczas zjazdu pozwala na dotarcie na jednej linie dwa razy dalej.
Dwie liny dają Ci pewność, że jeśli jedna zostanie uszkodzona podczas upadku lub przecięta przez skały, nadal będziesz mieć jedną dobrą linę.
Wady
Liny bliźniacze wymagają więcej umiejętności i wysiłku w obsłudze w porównaniu z liną pojedynczą, ponieważ wspinasz się i asekurujesz za pomocą dwóch lin.
Łączny ciężar dwóch lin jest większy niż pojedynczej liny. (Możesz jednak podzielić obciążenie ze swoim partnerem wspinaczkowym, każdy niosąc po jednej linie.)
Podobnie jak liny połówkowe, liny bliźniacze są projektowane i testowane wyłącznie do użytku jako pasująca para; nie mieszaj rozmiarów ani marek. Niektóre liny bliźniacze są również klasyfikowane jako liny połówkowe, co pozwala na użycie ich w dowolnej technice. Istnieją również liny potrójne, które można stosować jako liny bliźniacze, połówkowe i pojedyncze, co zapewnia maksymalną wszechstronność. Liny bliźniacze mają na każdym końcu zakreślony symbol nieskończoności (∞).

Liny statyczne
Najlepiej nadają się do prac ratowniczych, eksploracji jaskiń, wspinania się po linach stacjonarnych za pomocą podnośników i ciągnięcia ładunków. Liny statyczne doskonale sprawdzają się w sytuacjach, w których nie chcesz, aby lina się rozciągała, na przykład podczas opuszczania kontuzjowanego wspinacza, wchodzenia po linie lub ciągnięcia ładunku za pomocą liny. Nigdy nie używaj liny statycznej do wspinaczki po linie lub w ołowiu, ponieważ nie została ona zaprojektowana, przetestowana ani certyfikowana dla tego typu obciążeń.

Czarna lina statyczna do wspinaczki skałkowej o średnicy 10 mm z karabińczykami na każdym końcu

Ogólnie rzecz biorąc, cieńsza lina jest lżejsza. Jednak cieńsze liny mogą być mniej trwałe i wymagać większych umiejętności, aby bezpiecznie asekurować. Liny o grubszej średnicy mogą być bardziej odporne na ścieranie i często lepiej wytrzymują częste użytkowanie. Jeśli skaczesz na górnej krawędzi lokalnej skały, prawdopodobnie będziesz potrzebować grubszej liny. Jeśli pokonujesz długie dystanse i wspinaczki wielowyciągowe, będziesz potrzebować cieńszej i lżejszej liny.

Liny pojedyncze do 9,4 mm: Liny z tej gamy są bardzo lekkie, co czyni je idealnymi do długich wspinaczek o wielu wyciągach, gdzie ważna jest waga. Jednak cienkie liny pojedyncze nie są przystosowane do wytrzymywania tak wielu upadków jak liny grubsze, są trudniejsze w obsłudze i zwykle są mniej trwałe. Jeśli planujesz dużo skakać po linie lub będziesz upadać wielokrotnie, zastanawiając się nad kolejnymi ruchami Jeśli chcesz się wspinać sportowo, wybierz grubszą linę. Pamiętaj, że wąska lina może szybko przesunąć się przez przyrząd asekuracyjny, dlatego do wspinania się z nią potrzebny jest bardzo doświadczony i uważny asekurator.

Liny pojedyncze o średnicy 9,5 – 9,9 mm: Lina pojedyncza z tego asortymentu nadaje się do wszechstronnego użytku, w tym do wspinaczki tradycyjnej i sportowej. Liny te są wystarczająco lekkie, aby można je było zabrać w góry, a jednocześnie wystarczająco wytrzymałe, aby można je było wspinać się po lokalnych skałach. Są na ogół trwalsze niż bardzo cienkie liny i są łatwiejsze w obsłudze.

Liny pojedyncze o średnicy 10 mm i większej: Liny o średnicy 10 mm i większej najlepiej nadają się do wspinaczki na siłowni, częstego skakania po linie, ćwiczenia na trasach sportowych i wspinaczki po dużych ścianach. Te style wspinaczki mogą szybciej zużywać linę, dlatego mądrze jest wybrać grubszą i trwalszą linę.

Liny połówkowe i bliźniacze: Liny połówkowe mają zazwyczaj średnicę około 8 – 9 mm, natomiast liny bliźniacze mają zazwyczaj grubość około 7 – 8 mm.

Liny statyczne: Liny statyczne mają średnicę 9–13 mm i są zwykle mierzone w calach, więc na przykład można zobaczyć średnicę podaną jako 7/16″.

Liny dynamiczne do wspinaczki skałkowej mają długość od 30m do 80m. Lina o długości 60 m jest standardem i w większości przypadków spełni Twoje potrzeby.
Liny wspinaczkowe na świeżym powietrzu: Decydując o kupionej długości, pamiętaj, że lina musi być wystarczająco długa, aby połowa jej długości była równa lub większa niż trasa lub wysokość, po której będziesz się wspinać. Na przykład, jeśli trasa wspinaczkowa ma 30 m długa, to potrzebujesz liny o długości co najmniej 60 m, aby móc się wspiąć i opuścić z kotwicy na szczycie wspinaczki. Niektóre nowoczesne trasy sportowo-wspinaczkowe wymagają liny o długości 70 m, aby zejść na ziemię.

Liny do wspinaczki w pomieszczeniach: Do wspinaczki na siłowni powszechnie używa się lin o krótszej długości, około 35 m, ponieważ trasy w pomieszczeniach są zwykle krótsze niż trasy na świeżym powietrzu. Ponownie upewnij się, że długość liny jest wystarczająco długa, aby opuścić wspinacza.

Liny statyczne: Liny statyczne do ratownictwa, speleologii, wspinaczki z przyrządami wspinaczkowymi i ciągnięcia ładunków są dostępne w różnych długościach i czasami są sprzedawane na stopy, dzięki czemu można uzyskać dokładnie taką długość, jakiej potrzebujesz.

Jeśli nie masz pewności, jakiej długości liny potrzebujesz do konkretnego obszaru wspinaczkowego, najlepiej zapytać innych wspinaczy i zasięgnąć porady w przewodniku.

Czarna lina statyczna do wspinaczki skałkowej o średnicy 10 mm z karabińczykami na każdym końcu

Szukaj tych cech, porównując liny wspinaczkowe. Mogą mieć wpływ na wydajność i łatwość obsługi.

Obróbka na sucho: Kiedy lina wchłania wodę, staje się cięższa i mniej wytrzymuje siły powstałe podczas upadku (lina odzyskuje całą swoją wytrzymałość po wyschnięciu). Kiedy jest wystarczająco zimno, aby wchłonięta woda zamarzła, lina staje się sztywna i niemożliwa do prowadzenia. Aby temu zaradzić, niektóre liny zawierają obróbkę na sucho, która zmniejsza wchłanianie wody.

Liny impregnowane na sucho są droższe niż liny nietraktowane na sucho, więc zastanów się, czy potrzebujesz obróbki na sucho. Jeśli uprawiasz głównie wspinaczkę sportową, niewysuszona lina prawdopodobnie będzie wystarczająca, ponieważ większość wspinaczy sportowych będzie ciągnęła liny i wracała do domu, gdy pada deszcz. Jeśli będziesz uprawiać wspinaczkę lodową, alpinistyczną lub wielowyciągową, w pewnym momencie natkniesz się na deszcz, śnieg lub lód, więc wybierz linę impregnowaną na sucho.

Liny suche mogą mieć suchy rdzeń, suchą osłonę lub jedno i drugie. Liny w obu przypadkach zapewniają najlepszą ochronę przed wilgocią.

Środkowy znak: większość lin ma środkowy znak, często w kolorze czarnym, który pomaga zidentyfikować środek liny. Podczas zjazdu niezbędna jest umiejętność rozpoznania środka liny.

Dwukolorowe: Niektóre liny są dwukolorowe, co oznacza, że ​​mają zmianę we wzorze splotu, która wyraźnie odróżnia dwie połówki liny i tworzy trwały, łatwy do zidentyfikowania środkowy znak. Jest to skuteczniejszy (choć droższy) sposób zaznaczenia środka liny niż czarny barwnik, ponieważ barwnik może blaknąć i stać się trudny do zauważenia.

Znaki ostrzegawcze końca: Niektóre liny zawierają nitkę lub czarny barwnik, wskazujący, że zbliżasz się do końca liny. Jest to przydatne podczas zjazdu lub opuszczania wspinacza.

Czarna lina statyczna do wspinaczki skałkowej o średnicy 10 mm z karabińczykami na każdym końcu

Dlaczego wybrać nas?

1. Dobra obsługa
Postaramy się rozwiać wszystkie Twoje zmartwienia, takie jak cena, czas dostawy, jakość i inne.

2. Obsługa posprzedażna
Jeśli pojawią się jakiekolwiek problemy, daj mi znać. Będziemy nadal monitorować wykorzystanie lin.

3. Elastyczna ilość
Moglibyśmy przyjąć każdą ilość.

4.Dobry kontakt ze spedytorami
Mamy dobry kontakt z naszymi spedytorami, ponieważ mogliśmy u nich złożyć mnóstwo zleceń, dzięki czemu Państwa ładunek mógł zostać terminowo przetransportowany drogą powietrzną lub morską.

5. Rodzaje certyfikatów
Nasze produkty posiadają wiele certyfikatów, m.in. CCS, GL, BV, ABS, NK, LR, DNV, RS.