Charakterystyka spalania włókien syntetycznych

Wygodnym sposobem identyfikacji materiału jest spalenie małej próbki przędzy z włókien syntetycznych. Trzymaj próbkę w czystym płomieniu. Kiedy próbka znajduje się w płomieniu, obserwuj jej reakcję i charakter dymu. Zdejmij próbkę z płomienia i obserwuj jej reakcję oraz dym. Następnie zgaś płomień dmuchając. Po ostygnięciu próbki obserwować pozostałość.

Nylon 6 i 6.6	Poliester	Polipropylen	Polietylen
W Płomieniu	Topi się i pali		Kurczy się i pali	Kurczy się, zwija i topi
	Biały dym	Czarniawy dym
	Żółtawe stopione spadające krople	Stopione spadające krople
Usunięto z Płomienia	Przestaje się palić		Nadal szybko się pali	Nadal pali się powoli
	Mały koralik na końcu	Na końcu mały czarny koralik
	Koralik stopiony na gorąco		Gorąca stopiona substancja	Gorąca stopiona substancja
	Można rozciągnąć w cienką nitkę			Nie można rozciągać
Pozostałość	Żółtawy koralik	Czarniawy koralik	Koralik brązowy/żółtawy	Podobnie jak parafina
Pozostałość	Twardy okrągły koralik, nie do zgniecenia			Bez koralika, można zmiażdżyć
Zapach dymu	Rybi zapach przypominający seler	Oleisty zapach sadzy. Lekko słodki, przypominający wosk do pieczęci	Podobnie jak spalanie asfaltu lub wosku parafinowego	Jak spalanie parafiny
23 lutego 2003

Kolor dotyczy wyłącznie włókna niebarwionego. Zapach może zostać zmieniony przez środki znajdujące się we włóknie lub na nim.

Zmysł węchu jest kwestią subiektywną i należy podchodzić do niego z rezerwą.

Inne właściwości włókien mogą również pomóc w identyfikacji. Polipropylen i polietylen unoszą się na wodzie; nylon i poliester tego nie robią. Nylon i poliester są zwykle białe. Czasami barwi się polipropylen i polietylen. Włókna polipropylenowe i polietylenowe są zwykle, choć nie zawsze, znacznie grubsze niż nylon i poliester.

Należy zachować odpowiednie środki ostrożności w przypadku płomieni i gorących substancji!
W przypadku zastosowań krytycznych należy zasięgnąć porady eksperta.

Czas publikacji: 12 lipca 2024 r